فهرست بها

فهرست بها امروزه به عنوان رکن اساسی برآورد هزینه پروژه‌ها در مناقصات عمومی شناخته می‌شود. قیمت‌های واحد در فهرست بها، متوسط هزینه تمام شده انجام کار با در نظر گرفتن هزینه مصالح، ماشین‌آلات، نیروی انسانی و حمل می‌باشد. در این مقاله سعی داریم به طور مختصر به معرفی تاریخچه فهرست بها در ایران بپردازیم:

در سال ۱۳۵۰ با بالا رفتن درآمدهای نفتی کشور، حجم پروژه‌های عمرانی نیز افزایش یافت. از آنجا که توان پیمانکاران برای انجام این پروژه‌ها به واسطه کمبود نیروی انسانی، مصالح و ماشین آلات محدود بود، مهندسان مشاور که مسولیت تهیه برآورد فهرست بهائی پروژه‌ها را بر عهده داشتند، سعی می‌کردند با افزایش قیمت‌ها، پیمانکاران را به اجرای این کارها ترغیب نمایند. ادامه این روند سبب گردید که هزینه طرح‌های عمرانی به طور غیرواقعی افزایش یابد. برای جلوگیری از این تورم، دولت سازمان برنامه و بودجه را مکلف نمود تا نسبت به تدوین بهائی یکسان، با نرخ‌های متعارف اقدام نماید.

از ابتدای سال ۱۳۵۵ سازمان برنامه و بودجه فهرست بهای پایه را برای کارهای ساختمانی و راهسازی منتشر نمود و در مدت کوتاهی قیمت‌ها به حالت اولیه و عادی خود بازگشت. تأثیر مثبت انتشار فهرست بها سبب گردید که ابلاغ آن با استقبال دستگاه‌های اجرائی مواجه شود. لذا فهرست بها تا سال ۱۳۵۷ در ۵ رشته و تا سال ۱۳۷۶ در ۷ رشته منتشر گردید. هم اکنون نیز فهرست بها در ۱۷ رشته منتشر می‌شود.

فهرست بها ( List Price )   فهرستی از قیمت‌های مختلف از حجم واحد مصالح یا خدمات قابل ارائه پیمانکاران عمرانی می‌باشد. برای محاسبه هزینه کلی یک پروژه، بر اساس یک فهرست بهای پایه، کافیست حجم‌های مربوط به آن پروژه را، در میزان قیمت مشخص شده آنها در فهرست بها ضرب گردد و مجموع آنها قیمت پروژه، بر اساس فهرست بهای آن سال، خواهد بود.

در ایران، هر سال سازمان برنامه و بودجه، فهرست بهای واحد رشته‌های مختلف پروژه‌های عمرانی را منتشر می‌کند. در این فهرست‌های بها، قیمت (بهای) واحد، مثلاً یک متر مکعب خاکبرداری یا یک متر مکعب بتن با عیار ۲۵۰ و غیره، به ریال به ازای هر واحد مربوط به آن کار عمرانی نوشته می‌شود.

فهارس بهاء- متفرقه

دانلود با لینک مستقیم

ابنیه – 1387

ابنیه – 1388

ابنیه – 1392

ابنیه – 1393

ابنیه – 1394